Ne çok yoruluyoruz yahu! Saçma, kağıt israfı tüm bunlar. Kimsenin okumadığı, hiçbir zaman da okumayacağı kağıtları hazırlamak için saatler harcıyor, zihnimizi tam performans çalışmaya zorluyoruz. Hele bir de benim gibi "Olmuşken tam olsun madem"cilerdenseniz işiniz cidden zor.
Çok basit bir durumu anlatan cümleyi yeri geliyor farklı şekillerde defalarca kuruyoruz. İşte bu da benim için çıldırtıcı sebeplerden biri. Velhasıl-ı kelâm insanlarla iletişim halinde kalmak da zor.
Çok basit işler için o kadar efor harcıyoruz ki düşünmeye ve yaşamaya zamanımız kalmıyormuş gibi hissediyorum. Düşünmek, sevmek, okumak, izlemek, özlemek.. Siz biraz daha bekleyin, şimdi çok gereksiz bir iş için tüm vaktimi ve enerjimi harcamam gerek!
Bir kitap karakterini sündüre sündüre tartıştığım dostlarım neredesiniz? Özlüyorum sizi ve üniversitede (son kez)yaşamamız ve düşünmemiz için bize armağan edilen o zamanları. Hey gidi..
Eh ne diyeyim kolay gelsin hepimize..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder